Bosuil



Tawny Owl Wetenschappelijke classificatie

Koninkrijk
Animalia
Phylum
Chordata
Klasse
Vogels
Bestellen
Strigiformes
Familie
Strigidae
Geslacht
Strix
Wetenschappelijke naam
Strix aluco

Beschermingsstatus van de bosuil:

Bijna bedreigd

Tawny Owl Locatie:

Azië
Eurazië
Europa

Tawny Owl Feiten

Hoofdprooi
Muizen, Vole, insecten
Onderscheidend kenmerk
Grote ogen en fantastisch gehoor
Spanwijdte
81cm - 105cm (32in - 41in)
Habitat
Dicht bos en open bos
Roofdieren
Haviken, adelaars, buizerds
Eetpatroon
Omnivoor
Levensstijl
  • Eenzaam
Favoriete eten
Muizen
Type
Vogel
Gemiddelde koppelingsgrootte
3
Slogan
De meest voorkomende uil van Europa!

Tawny Owl fysieke kenmerken

Kleur
  • Bruin
  • Grijs
  • Zwart
  • Wit
  • Zo
Huid type
Veren
Top snelheid
50 mijl per uur
Levensduur
4 - 6 jaar
Gewicht
350 g - 650 g (12 oz - 23 oz)
Hoogte
38 cm - 43 cm (15 inch - 17 inch)

'Tawny's zijn verreweg de meest voorkomende uilensoort in het VK, met een geschatte populatie van 50.000 paren.'



Een soort bosuil, bosuilen, zijn zeer territoriaal en ongeveer zo groot als een bosduif. Deze middelgrote uilen leven in heel Europa en in sommige delen van Azië, maar je vindt ze vooral op bosrijke plekken in Europa. Deze uilen zijn zelfs een van de meest voorkomende uilen die in Europa leven en zijn de meest voorkomende roofvogel in het Verenigd Koninkrijk.



Ongelooflijke Tawny Owl-feiten!

  • Steenuilen zijn ook algemeen bekend als bruine uilen.
  • Steenuilen worden soms verward met een uilachtige vogel die de geelbruine kikkerbek wordt genoemd.
  • De klassieke roep van 'twit twoo' wordt toegeschreven aan deze uil. Dit is echter een verkeerde interpretatie van het geluid van het overlappen van mannelijke en vrouwelijke geluiden.

Tawny Owl Wetenschappelijke naam

De wetenschappelijke naam van de bosuil is Strix aluco. Strix is ​​een Griekse afgeleide die 'uil' betekent. Aluco komt echter van de Italiaanse woorden allocco. Allocco betekent bosuil van het Latijnse ulucus ('krijsuil'). Ze worden ook wel bruine uilen genoemd.

De verschijning van de Bosuil

Steenuilen worden beschouwd als robuuste uilen, met een lengte tot 43 cm en met spanwijdte van wel 100 cm. Ze zijn steviger dan andere vergelijkbare uilensoorten, waaronder een adelaar en Oeral uilen. Gemiddeld wegen deze uilen ongeveer 1 pond. Je kunt het herkennen aan zijn ronde kop en lichaam en de ring van donkerdere veren rond zijn ogen. Ze worden in het wild gezien in bruine, grijze of roodbruine kleuren. Alle kleuren van de bosuil hebben een bleke onderkant met donkere strepen.



Vrouwtjes zijn gemiddeld 5% langer en meer dan 25% zwaarder dan mannetjes. De noordelijke ondersoort is gemiddeld 10% langer en 40% zwaarder dan andere ondersoorten.

Bosuil, enkele vogel op stronk
Bosuil, Strix aluco, enkele vogel op stronk, Gloucestershire, winter 2010

Tawny Owl Gedrag

Deze uilen zijn nachtelijke roofvogels. Dit betekent meestal dat ze overdag in slaap kunnen worden gevonden in hun nesten in boomholten. Tijdens het broedseizoen in de vroege lente kunnen mannen echter overdag jagen om voedsel voor hun partner te verzamelen.



Deze behendige uilen zijn extreem luidruchtig tijdens de herfst, winter en het vroege voorjaar. 'S Nachts zijn ze vaak te horen met het maken van getoeter en gierende geluiden. Door deze verschillende oproepen kunnen ze hun territorium markeren, met andere uilen communiceren en een partner helpen aantrekken. Bij het verdedigen van hun nesten kunnen ze erg agressief zijn. Ze veroorzaken meer verwondingen bij mensen dan welke andere vogel in Europa dan ook. Steenuilen leven niet samen met anderen, tenzij ze een partner of uilen hebben.

Bosuil Habitat

Steenuilen worden beschouwd als ingezeten vogels in hun grote geografische bereik van 3,8 miljoen vierkante mijl. De wilde populatie van deze uilen in de wereld strekt zich uit van het Verenigd Koninkrijk oostwaarts tot in West-Siberië. Daarom, hoewel deze uilen worden verward met tawny frogmouths , leven ze niet eens op hetzelfde continent als de Australische vogel. Dit betekent dat ze niet buiten hun territorium migreren. Wanneer jonge vogels het nest van hun ouders verlaten, reizen ze niet ver om hun eigen onafhankelijke territorium te vinden.

Deze uilen maken hun huizen dicht fores t en bos. Door deze overdekte landschappen kunnen ze overdag ongestoord uitrusten. Ze komen vooral voor in loof- en gemengde bossen en staan ​​graag in de buurt van water. Groene ruimtes, zoals begraafplaatsen en parken, in stedelijke gebieden, hebben het mogelijk gemaakt dat hun leefgebied zich uitbreidde tot plaatsen zoals het centrum van Londen. Ze geven ook de voorkeur aan laaglanden, vooral in koudere klimaten.

Ze zijn goed aangepast aan bosrijke gebieden, dankzij superieur zicht en gehoor. Omdat ze nachtdieren zijn, heeft de evolutie van bosuilen hen naar voren gerichte ogen gegeven voor een beter binoculair zicht. Hun visie is 100 keer beter dan die van mensen. Evolutie heeft ze ook uniek gevormde ooropeningen gegeven om gericht horen te verbeteren.

Dieet van de Bosuil

Omdat bosuilen nachtdieren zijn, kunnen ze het voordeel van hun ongelooflijke gehoor en nachtzicht gebruiken om hun prooi snel te vangen. Hun vlucht is bijna geheel geluidloos, waardoor ze gemakkelijk naar hun slachtoffers kunnen glijden. Deze uilen jagen op kleine knaagdieren zoals veldmuizen en muizen , en ook kevers , kikkers , en vissen. Op dezelfde manier als andere uilensoorten slikken ze hun prooi heel door. Na een paar uur zullen ze alles uitbarsten dat onverteerbaar is. Deze onverteerbare delen hebben de vorm van middelgrote, grijze pellets die bestaan ​​uit bont en kleine botten.

Steenuilen zijn ook een roofdier naar andere, minder agressieve bosuilen. Steenuilen en uilen met lange oren vinden het daarom moeilijk om met hen samen te leven.

Bosuil Roofdieren en bedreigingen

Steenuilen zijn relatief kleine vogels in vergelijking met andere roofvogels. Door hun kleinere formaat zijn ze een meer voor de hand liggend doelwit voor verschillende natuurlijke vijanden in hun omgeving. Roofdieren van deze uilen zijn onder andere grotere roofvogels zoals haviken, adelaars, buizerds en zelfs grotere soorten uilen. Oehoes en haviken zijn de meest zorgwekkende roofvogels. Andere dieren kunnen een bedreiging voor hen vormen, met name hun eieren en kuikens, waaronder honden, katten en vossen. Van pijnboommarters is ook bekend dat ze hun nesten op zoek naar eieren.

Tawny Owl-reproductie, baby's en levensduur

Rond de leeftijd van één beginnen deze uilen te paren. Het is bekend dat ze voor het leven paren, maar dit is niet universeel. In feite zijn sommige mannetjes geregistreerd als polygaam. De meeste bosuilen vestigen nesten in boomgaten, maar kunnen ook gemakkelijk oude Europese Eksternesten, gaten in gebouwen en kunstmatige nestkasten gebruiken.

Overal worden 3 tot 6 eieren gelegd door een vrouwelijke uil in het broedseizoen van de late lente tot de vroege zomer. Een vrouwtje besteedt ongeveer een maand aan het uitbroeden van haar eieren terwijl haar partner haar eten brengt. Een gekoppeld paar zal hun kuikens grootbrengen tot ze ongeveer 2 maanden oud zijn. Er zijn echter aanwijzingen dat deze uilen wel drie maanden oud voor hun kuikens kunnen zorgen.

Wilde bosuilen worden doorgaans tussen de 4 en 6 jaar oud, afhankelijk van verschillende factoren. De oudste geregistreerde uil was een in gevangenschap levende vogel die 27 jaar in het VK leefde. In het wild leefde de oudst bekende bosuil 18 jaar. Behalve dat ze slachtoffer worden van sterkere roofvogels, zijn er weinig dingen die hun levensduur verkorten. Jonge uilen die onlangs uit het nest van hun ouders zijn verwijderd, verhongeren vaak terwijl ze proberen een eigen territorium te vestigen. Dit komt heel vaak voor bij jonge uilen die weigeren het ouderlijk territorium te verlaten. Anders sterven ze bij ongevallen met voertuigen, treinen en kabels.

Bosuil bevolking

Wereldwijd strekt de populatie van deze uilen zich uit van het Verenigd Koninkrijk door heel Europa en oostwaarts tot Iran. Er zijn bosuilen tot in West-Siberië en in delen van Tadzjikistan, Pakistan en Kirgizië. In het Verenigd Koninkrijk zijn ze afwezig op eilanden, evenals in Ierland. Er is een overlevering of mythe dat deze uilen niet graag korte tochten over zee maken, wat deze verspreiding zou kunnen verklaren.

Alleen al op het Europese vasteland zijn er naar schatting 970.000 tot 2.000.000 van deze uilen. Hun populatie is door de jaren heen niet regelmatig geregistreerd, maar er zijn aanwijzingen dat er een algehele toename is.

Bekijk alle 22 dieren die beginnen met T

Interessante Artikelen